Бо камоли эҳтиром ва арҷгузории бепоён, кулли ҳайати Институти илмҳои гуманитарӣ Шуморо ба ифтихори рӯзи зодрӯзатон, ки рӯзи меҳру баракат, рӯзи оғози ҳаёти пурбаракат ва рӯзи таҷассумгари заҳмати содиқона ба илму миллат аст, самимона табрик менамоянд. Ин рӯзи муборак барои мо фурсати арзандаест, то ба шахсияти Шумо, ки бо донишу хирад, устуворӣ ва садоқат ба пешрафти илми миллӣ саҳми мондагор гузоштаед, эҳтироми олии худро изҳор намоем.

      Фаъолияти илмии Шумо, ки аз рӯзҳои нахустини донишҷӯӣ то ба мақоми директори яке аз муассисаҳои муҳими илмии кишвар идома ёфтааст, намунаи равшани заҳмати пайваста, нерӯи созанда ва истеъдоди фитрӣ мебошад. Шумо аз хатмкунандагони беҳтарини мактаби миёна бо медали тилло (1993) ва Донишгоҳи давлатии Хоруғ бо дипломи аъло (1998) буда, сипас дар таҳсилоти баъдидипломӣ ва пажӯҳишгоҳҳои бонуфузи кишвар фаъолият бурда, соҳиби унвони доктори илмҳои филология (2014) ва муаллифи садҳо мақола, рисола, китоб ва таҳқиқоти пурарзиш гаштаед.

     Шумо дар тӯли фаъолияти густурдаи худ — устод, муҳаққиқ, мудир ва роҳбари кордону донишманд буда, ҳамеша дар хидмати тарбияи кадрҳои ҷавон, рушди илмҳои гуманитарӣ ва густариши нуфузи илмии Тоҷикистон мебошед. Аз солҳои фаъолиятатон дар Донишгоҳи давлатии Хоруғ то мудирият дар Институти забон ва адабиёти ба номи Рӯдакӣ ва ниҳоят директории Шумо дар Институти илмҳои гуманитарӣ (аз соли 2019 то имрӯз) пайваста бо эҳтиром ва қадрдонии аҳли илм ва маориф ҳамроҳ шудааст.

     Нақши Шумо дар густариши худшиносии миллӣ, таҳкими ваҳдати миллӣ ва муаррифии фарҳанги тоҷикӣ дар сатҳи ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ шоёни таҳсину арҷгузорӣ мебошад. Бо нишони сарисинагии «Аълочии маориф ва илми Тоҷикистон» (2019), «Аълочии фарҳанг» (2021) ва медали «Хизмати шоиста» (2020) қадрдонӣ шудани Шумо бозгӯи саҳми шоистаи Шумо дар илму фарҳанги кишвар шумурда мешавад.

     Шахсияти Шумо — омезиши хоксорӣ, фарҳанги баланди муошират, масъулиятшиносӣ ва садоқати беандоза ба илм мебошад, ки муҳити кориро ба макони илҳом ва созандагӣ табдил додааст. Шогирдон ва ҳамкорон Шуморо ҳамчун намунаи шахсияти илмӣ ва инсони поксиришт эътироф мекунанд ва бо ифтихор аз роҳбарии Шумо қувват мегиранд.

     Ба ифтихори рӯзи зодрӯзатон, ҳайати Институт ба Шумо тансиҳатӣ, зиндагии пурбаракат, илҳоми ҷовидон, нерӯи бепоён ва комёбиҳои пайдарпай орзуманданд! Бигзор ҳамеша аз ҳар иқдоми илмии Шумо натиҷаҳои шоиста ба даст оянд ва номи Шумо ҳамчун як олими фарзона ва шахсияти мондагор бо эҳтиром ва арҷгузорӣ дар саҳифаҳои илми тоҷик сабт гардад.

 

Толеи накӯи бемисолат хоҳем,

Иқболу хушӣ дар ҳама ҳолат хоҳем.

Хушбахтиву фирӯзиву ҳам барноӣ,

Эй дӯсти азиз дар ҳама ҳолат хоҳем.

 

      Футбол имрӯз ба як ҳаракати бузурги ҷаҳонӣ табдил ёфтааст, ки на танҳо майдонҳои варзиш, балки дилҳои миллионҳо нафарро муттаҳид мекунад. Дар кишвари мо, ба туфайли таваҷҷуҳи бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, футбол мавқеи сазовори худро дар сиёсати варзишпарваронаи давлат пайдо кардааст. Ҳар сол даҳҳо мусобиқаҳои маҳаллӣ ва байналмилалӣ бо иштироки дастаҳои тоҷикӣ баргузор гардида, сафи футболбозони ҷавон рӯ ба афзоиш аст.

      Футбол танҳо як бозӣ нест — он як забони универсалиест, ки инсониятро новобаста аз нажод, миллат ва дину оин муттаҳид месозад. Дар ин рӯҳия, футбол ҳамчун василаи тарғиби сулҳ, дӯстӣ, эҳтироми мутақобила ва фаъолияти дастаҷамъӣ дар тамоми ҷаҳон шинохта мешавад. Бозии футбол марзҳоро убур мекунад, қалбҳоро ба ҳам мепайвандад ва барои миллионҳо нафар манбаи илҳом, шодмонӣ ва умед мебошад.

      Институти мо бо пайравӣ аз сиёсати Пешвои миллат ҷавонон ва донишҷӯёни фаъолро ба варзиш ва футбол ҷалб мекунад. Дар заминаи барномаҳои илмӣ ва тарбиявӣ, ҳамкорӣ бо варзишгарон ва ташкилоти варзишӣ ба роҳ монда шудааст. Бо баргузор намудани мусобиқаҳои дохилӣ ва иштирок дар чорабиниҳои футболии шаҳрӣ, олимон, омӯзгорон ва донишҷӯёни мо саҳми арзандаи худро дар рушду пешрафти варзиш мегузоранд.

     Ба муносибати Рӯзи ҷаҳонии футбол аз самими қалб ба тамоми футболбозон, мураббиён, доварон, дӯстдорони варзиш, мухлисони ашаддӣ ва тамоми кормандону донишҷӯён табрикоти самимии хешро мерасонем! Таманно дорем, ки футболбозони тоҷик бо ифтихор ва заҳмати пайваста Парчами кишвари азизамонро дар арсаи байналмилалӣ баланд нигоҳ доранд ва бо дастовардҳои худ Тоҷикистонро ба ҷаҳониён муаррифӣ намоянд.

     Имрӯз рӯзи шодмонӣ ва ҳамбастагӣ аст! Бигзор садои тӯб дар майдонҳо, шуълаи орзуҳо дар дили футболбозон ва табассум дар лабони мухлисон ҳаргиз хомӯш нагардад. Футбол барои мо натанҳо варзиш, балки роҳи зиндагӣ, манбаи илҳом ва рамзи муваффақият аст.

     Рӯзи ҷаҳонии футбол муборак бошад! Зинда бод футбол! Зинда бод Тоҷикистон!

     Ҷавонони муҳтарам ва умеди фардои миллат!

    Бо камоли эҳтиром ва самимияти беандоза, кулли ҷавонони саодатманди кишварамонро ба ифтихори Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон, ки ҳамасола 23 май бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил мегардад, самимона табрик мегӯем! Ин рӯз ҳамчун рамзи эътироф ва арҷгузорӣ ба нақш ва мақоми созандаи насли ҷавон дар ҷомеа, ҷашне бузург ва илҳомбахш мебошад.

      Ҷавонон — сармояи гаронбаҳои миллат!

     Таърих гувоҳ аст, ки ҳар куҷо насли ҷавон фаъол, боирода ва созанда буд, он ҷо рушд, пешрафт ва оромии ҷомеа таъмин гардидааст. Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамеша таъкид месозанд, ки ҷавонон на танҳо оянда, балки имрӯзи ҷомеа мебошанд. Ин нуқта боиси он гардидааст, ки сиёсати давлатии ҷавонон дар меҳвари сиёсати умумимиллӣ қарор дорад.

      Заминаҳои қонунии рушди ҷавонон

     Бо ташаббуси бевоситаи Пешвои миллат ва Ҳукумати ҷумҳурӣ, дар тӯли солҳои истиқлолият заминаҳои боэътимоди ҳуқуқӣ ва инфрасохтории дастгирии ҷавонон фароҳам оварда шуданд. Аз ҷумла, таъсиси Кумитаи кор бо ҷавонон, эълони 23 май ҳамчун Рӯзи ҷавонон ва таҳияи барномаҳои давлатӣ, аз иқдомҳои муҳими ин самт мебошанд.

    Имрӯз ҳазорҳо ҷавони донишманд дар дохил ва хориҷи кишвар ба таҳсил, пажӯҳиш ва омӯзиши илму фан машғуланд. Муассисаҳои таълимӣ, марказҳои илмӣ ва донишгоҳҳо ба саҳнаи рушди фикрии ҷавонони бомаҳорат мубаддал шудаанд. Ин раванд на танҳо пешрафти шахсият, балки таҳкими иқтидори миллӣ мебошад.

    Дар самти ташвиқи тарзи ҳаёти солим низ корҳои назаррас ба роҳ монда шудаанд. Варзишгоҳҳои нав, марказҳои ҷавонон ва барномаҳои оммавӣ имконият медиҳанд, ки ҷавонон неруи худро дар самти солимгардонӣ ва мубориза бо одатҳои номатлуб равона созанд.

    Бо дастгирии давлат ва бо истифода аз имкониятҳои мавҷуда, имрӯз ҷавонон ба соҳаҳои иқтисод, соҳибкорӣ ва технология рӯ оварда, дар он саҳми назаррас мегузоранд. Барномаҳои грантӣ, лоиҳаҳои стартап ва дарҳои кушодаи бахши хусусӣ ин равандро самаранок мекунанд.

     Ҷавонони мо бояд доимо дар рӯҳияи худшиносиву худогоҳӣ, эҳтиром ба фарҳангу забон ва муқаддасоти миллӣ тарбия ёбанд. Ин аст кафолати бақои давлат ва рушду суботи ҷомеа. Маҳз ҷавононанд, ки рисолати нигоҳдории ҳувияти миллӣ ва фарҳанги ғании тоҷиконро ба дӯш доранд.

     Имрӯз нақши ҷавонон дар тамоми соҳаҳои ҳаёти кишвар: сиёсат, илму техника, фарҳанг ва мудирият равшан эҳсос мешавад. Онҳо ҳамчун ташаббускорон, навовардон ва сарварони оянда, ба рушди Тоҷикистон саҳми беназир мегузоранд.

       Бо эҳтироми хос ва умеди дурахшон,

Бо таманнои сиҳатмандӣ, хушбахтӣ, бурдборӣ ва комёбӣ ба ҳар як ҷавони Тоҷикистони азиз, бовар дорем, ки бо меҳнати содиқона ва ташаббусҳои навоварона, Тоҷикистонро ба сатҳи боз ҳам баландтар хоҳанд расонд.

Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон муборак бод!